کمترین انتظار از یک طلبه ، این است که در علم آموزی سستی نکنند و برای عالم شدن تلاش زیادی داشته باشد . طلبه باید سرباز علم و عمل ، خادم دین و مکتب و انسانی متقی باشد . کارگری که زیر آفتاب به دنبال روزی حلال است ، به مراتب بهتر از عالم بی تقوا است ؛ چرا که آن کارگر شغل مقدسی دارد . کسی که از لباس روحانیت در جهت کسب مقام و زراندوزی بهره می برد ، به آیاتی از قرآن کریم دقت کند که در آنها عالم بی عمل به سگ تشبیه شده است : « فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ 1 » این آیه فقط در مورد علمای یهود نیست و یا فقط درباره بلعم باعورا نازل نشده است ! اگر فقط به آنها مرتبط بود ، دیگر لازم نبود که در قرآن دوباره ذکر گردد .

البته منظور من این نیست که اگر به طلبه هدیه ای دادند ، آن را قبول نکند ؛ بلکه دین را مایه تجارت قرار ندهد . اگر با حفظ آبرو و عزت چیزی به او دادند , آن را قبول کند ، ولی هدفش را از طلبگی شهرت و جاه طلبی قرار ندهد . البته طبیعی است که اگرکسی به تبلیغ می‌رود و یا در دانشگاه تدریس می‌کند ، به هر حال چیزی به دست می آورد .

1. اعراف / 176 : « وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ ذلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ » .